Yargıtay işçinin yol ve yemek parasına ithafen son sözü söyledi

Karara göre, işçilerin yol ve yemek ücreti alacakları hesaplanırken, fiilen çalıştıkları günler esas alınacak. Yargıtay, yol ve yemek ücreti alacaklarının hesaplanmasında, izinlerin çıkarılmasıyla 26 gün üzerinden hesap yapılmasının daha adil olduğuna karar verdi.

İşten çıkarıldı, soluğu İş Mahkemesi’nde aldı

Bir elektrik dağıtım şirketinde çalışan işçinin işten çıkarılması sonrası yaşadığı mağduriyet İş Mahkemesi’nde görüldü. İşçi, davalı şirketin kendisine işe başlama sözleşmesi sırasında 200 TL yol ve 300 TL yemek yardımı yapılacağını belirttiğini ancak bu ödemelerin yapılmadığını ileri sürdü.

İLGİLİ HABER Marmaris Belediyesi’nde Acar Ünlü zora girecek

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, milyonlarca işçiyi ilgilendiren önemli bir karara imza attı.

Davacı işçinin açtığı davada Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, yol ve yemek ücretlerinin hesabında fiilen çalışılan günlerin esas alınması gerektiğine yönelik kararı hatırlattı. Davacı işçinin iddialarının doğru olduğu kanıtlandıktan sonra mahkeme, davalı şirketi ödeme yapmaya mahkûm etti.

Bir elektrik dağıtım şirketinde çalışan işçi, işten çıkarılması sonrasında İş Mahkemesi’nde davalı şirkete karşı açtığı davada, kendisine söz verilen yol ve yemek yardımlarının yapılmadığını iddia etti. Davacı, şirketin alt işveren şirketlere servis tahsis etmek için ödeme yapmasına rağmen, kendisine yol ve yemek ücreti adı altında herhangi bir ödeme yapmadığını belirtti. Davacı, ihale ile yapılan nakdi yemek yardımı ve servis tahsis ödemelerinin dışında kalan yol ve yemek ücretlerinin davalıdan tahsil edilmesini talep etti.

İş Mahkemesi davayı sonuçladı

İş Mahkemesi’nde görülen dava sonucunda, davacı işçinin yol ve yemek ücreti talebi hakkında Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin verdiği karar doğrultusunda, işçinin fiilen çalıştığı günler esas alınarak hesap yapılması gerektiği belirtilmiştir.

Davalı şirket avukatının savunmasına rağmen, bilirkişi raporunda hesaplanan emsal yol ve yemek maliyetleri dikkate alınarak davacının yol ve yemek yardımı alacağı tespit edilmiştir. Bu nedenle, davacının yol ve yemek yardımı alacağı davalı şirketten tahsil edilmiştir. Ancak, davacının çalıştığı yüklenici firmada yer alan diğer işçilerin de benzer haklara sahip olduğu tespit edilmiştir ve bu nedenle davacı ile birlikte diğer işçilerin de hakları korunmuştur.

Davalı şirket avukatı, istinaf başvurusunda özellikle, yemek ve yol ücreti ödeneceğine dair yasal bir dayanağın sözleşme ve şartnamelerde yer almadığını, davacının yüklenici firmada çalıştığını ve dolayısıyla sosyal haklardan ve ödemelerden yüklenici firmanın sorumlu olduğunu yineledi. Ek olarak, bilirkişi raporunda tatiller, bayramlar ve izinlerin hesaplamadan dışlandığı ve davacının alacaklarından sorumlu olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca, ıslaha karşı zaman aşımı def’nin dikkate alınmaması da karar verilirken göz önünde bulundurulmuştur.

Davalı şirket avukatının bu itirazlarına karşın, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, İş Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek, davanın reddi yönündeki istinaf talebini de reddetti. Böylece, işçi tarafından açılan yol ve yemek ücreti davasında, Yargıtay’ın onayıyla İş Mahkemesi’nin kararı kesinleşti.